Verhaaltjes in de nieuwsbrieven

Omdat ons lid van verdienste (J. Schols), je kent hem vast nog wel uit leukere programma’s, mij wekelijks vraagt wanneer de door mij in de KBO Nieuwsbrief geplaatste verhaaltjes op de website gaan verschijnen heb ik in mijn oneidige goedheid besloten daar gehoor aan te geven.

De 4de Editie Mini Penthatlon: (Nieuwsbrief – 10 – 2017)
Moet nog uitkomen

De verkeerde bal:  (Nieuwsbrief – 10 – 2017)
Moet nog uitkomen

 

De eerste KBO hiërogliefen:  (Nieuwsbrief – 09 – 2017)
De oudste, bekende, Egyptische hiërogliefen zijn een paar jaar geleden gevonden in Abydos en de eerste KBO hiërogliefen zijn 03-10-2017 bij onder ogen gekomen.
Hiërogliefen lijken een beetje op het spijkerschrift en beiden zijn, na enig oefenen, leesbaar.
Op 03-10 wilde ik weer, zoals gewoonlijk na een biljartmiddag, de behaalde scores gaan invoeren in de speciaal voor dit doel ontwikkelde Excel spreadsheet.
Normaal gesproken is dat een fluitje van een cent en ben klaar voordat Leonie de dagelijkse Pastinaak gereed heeft maar op deze, niet snel te vergeten dag, viel mij de eer te beurt de eerste KBO hiërogliefen onder ogen te mogen krijgen.

Omdat ik, Leonie en de buren er om 20:22 nog steeds niet uit waren wat er, zie bijlage, voor namen op stonden zijn we hals over kop naar de bibliotheek gereden, gelukkig was deze tot 21:00 uur open, om daar informatie op te halen over hiërogliefen en spijkerschrift.
Het werd ons te duur om even naar Londen te vliegen om de steen aldaar te bezichtigen en er was geen tijd om naar de kopie in het Rijksmuseum van oudheden in Amsterdam te gaan dus waren wij reuze blij met een papieren kopie van de tekst die wij in de bieb konden verkrijgen.

De steen van Rosetta, zoals jullie uiteraard bekend is, werd ontdekt bij werkzaamheden bij de Egyptische plaats Rosetta.
Doordat de steen een tweetalige tekst, geschreven in drie verschillende schriften bevat is het Leonie, na uren tobben, gelukt de namen van de biljarters boven water te krijgen en dat bleken het lid van verdienste  Pholemaeus Meeuwisse en erelid Epiphanes van den Akker te zijn.
Gelukkig was de suppoost bereid, in ruil voor een on-line bestelde pizza tonno, om tot na 12en speciaal voor ons de bibliotheek open te houden want even na middernacht was het Leonie pas gelukt de code te kraken met gebruik van een uitleg van het bij ons wat in onmin geraakte demotisch schrift.

Na een toespraak tijdens de koffie pauze van Tutanchamon Caspers, waarbij hij, op zijn knieën, de leden van de Hein & Harm biljartgroep vriendelijk doch dringend verzocht voortaan rekening te houden met zijn vrije tijd beloofde men beterschap.
Speciaal voor hen heb ik dan ook de tekst
“Dank jullie wel” hieronder in hiërogliefen geplaatst.


Met vriendelijke groet
Harm (Tutanchamon) Caspers

 

Doorschieten – Doorstoten – Biljardé – Schoffelen – KBO Schoffelen (Nieuwsbrief 08 – 2017)
Doorschieten is een term uit de land- en tuinbouw en slaat op het te vroeg produceren van een ongewenste bloemstengel.
Doorschieten is in de biljartsport bijna het omgekeerde van een trekstoot.
Doorstoten is een foutief gemaakte carambole ook wel Biljardé of doorduwen genoemd.
Biljardé is het foutief afstoten bij het maken van een carambole.
Schoffelen doen we liever (want een geschoffelde grond is juist een uitnodiging voor de onkruidzaden om te ontkiemen) maar daar denken de giganten van Hein’s Biljartclubje geheel anders over.
Schoffelen bij Hein’s biljartclubje is de naam voor alle dubieus gemaakte caramboles.

De biljardé
De biljardé staat bij de biljarters van KBO Wateringen ook wel bekend als “Schoffelen”
Het komt vooral bij recreanten vaak voor dat er een carambole wordt gemaakt die een echte biljardé is en of als “schoffelen” wordt gekenmerkt of men heeft niet eens in de gaten (en is ook helemaal niet erg) dat men het doet.
Het is moeilijk om deze zeer lastig te constateren fout schriftelijk te behandelen.
Officieel is de reglementaire definitie van de foute stoot “de biljardé” terug te vinden in de (niet bij de KBO van toepassing zijnde) spelregels en is het met de pomerans nog in contact zijn met de speelbal op het moment dat deze bal een andere bal of de band raakt.
Je kunt, als je goed luistert, horen want het geluid van de pomerans, die (zacht) tegen een speelbal aankomt, terwijl bal 2 bijvoorbeeld een tiental centimeters verderop ligt, zal heel anders klinken, dan het geluid van een pomerans die twee ballen tegelijk raakt.

Spelers die de Serie Americaine goed beheersen, zoals onze leraar opa Cox en de man die altijd de demonstratie partijen geeft (P.V.), is vaak technisch in staat de speelbal door te drukken?, als deze ideale positie dreigt verloren te gaan.

De Doorschietstoot

Vele biljarters doen van alles om maar vooral geen gebruik te hoeven maken van een doorschietstoot. Toch is deze stootvorm helemaal niet zo moeilijk als menigeen denkt. Het probleem bij deze stoot zit hem voornamelijk in het bepalen van het mikpunt. Dit ligt namelijk achter bal twee.

Trek in gedachten een rechte lijn dwars door het midden van bal twee en drie heen. Het punt waar deze lijn bal twee verlaat in de richting van bal drie is het mikpunt. De speelbal dient na het raken van bal twee verder te rollen. Om dit te bereiken dient men de speelbal bovenin aangespeeld te worden. Dit is de zogenaamde ‘doorschiethoogte’. (Zie ook het stukje over stoothoogten) Speel ook nu weer de bal zonder effect aan. Om ketsen te voorkomen als u iets te hoog aanspeelt, kunt u de achterhand iets lichten.
Groetjes
Harm

 

 

Gehoorde uitspraken in de koffiepauze (Nieuwsbrief 07 – 2017)
Ik ben al vaak als goede wedstrijdleider beschilderd.
Bij die bewuste winkel kost bijna alles gratis
Maar dat komt omdat alles daar zwaarder weegt.
Harry is nu eenmaal tegen kunstmatige insinuatie.
Ik heb het met twee-continentenlijm vastgemaakt.
Van de week bestelde ik bij Golden Village een nasi ramses.
Even dacht ik dat ik er uit was maar ik zat in een poreuze cirkel
Tegenwoordig tatoeëren de mensen elkaar sneller dan vroeger.
Hij is wel oud, maar nog niet aan het demonteren.
Toen ik de waarheid hoorde, vielen me de schelpen van de ogen.
Zij hebben hem voor meer dan € 100 opgetild.
Ik weet het niet, ik sta nog volledig in duplo.
Hij liep bij het ongeluk een ernstige factuur op.
Dat is een wet van meten en persen.
Wanneer gaan ze onze hond pasteuriseren, mamma?
Op mijn vakantie ga ik eens lekker uit de band spatten.
Ik hoorde minder omdat mijn buis van extase was verstopt.
Groetjes
Harm

1ste Tien Over Twee (Nieuwsbrief 06 – 2017)

Tien Over Twee 23-05-2017
Is het al zo laat hoor ik u denken, nee hoor toen ik het schreef in ieder geval niet maar ik weet natuurlijk niet hoe laat u dit stukje proza tot u neemt.
Bijna alle leden van de biljartclub, onder de gedreven zeer strakke leiding van Hein en zijn digitale ondersteuner Harm (af en toe geholpen door ene Albertus) heeft Harm de afgelopen maanden bestookt met e-mails, brieven, faxen, sms-jes, WhatsAppjes, rooksignalen en zelfs zijn er verzoekjes via Facebook binnengekomen of hij a.u.b. zo vriendelijk zou willen zijn het alom bekende Tien Over Twee te organiseren.
Er waren er zelfs die hun verzoek kracht wilden bijzetten door naar mijn IBAN nummer te vragen om met een niet geringe donatie zich er van te verzekeren dat ik voor deze verzoeken zou bezwijken.
En ik kan u vertellen dat is gelukt zonder ook maar 1 steekpenning te hebben aangenomen, hoewel dat meer was om de belastingdienst niet wakker te schudden.
Ik betrad om 10:30 uur, redelijk vroeg dacht ik, de Velo sporthal om de verbinding met de KBO website tot stand te brengen en de verslaggevers van de lokale krantjes te woord te staan mochten zij komen.
Maar daar werd ik verrast door een aantal her en der verspreide slaapzakken waarin, zo bleek even later, zich clubleden in bevonden die daar de nacht hadden doorgebracht, gescheiden van huis en haard, om er toch maar zeker van te zijn dat ze mee mochten doen.
De passie waarmee deze leden mij confronteerden werd mij even te veel en ik, hoewel getraind door het jarenlang in ontvangst nemen van staande ovaties voor het organiseren van diverse biljart toernooien, schoot vol want hier werd ik redelijk emotioneel van.
Gelukkig schoot Wim mij te hulp en samen maakten wij de slaapkoppen wakker, voorzagen ze van, ik denk 3 liter, koffie en na een kwartiertje waren ze dusdanig bij de pinken dat wij gezamenlijk de
tribunes gingen opzetten.
Ruim voor Vijftien Over Een was iedereen aanwezig en konden we beginnen met Tien Over Twee en toen bleek dat, op A.C. na, alle leden de juiste antwoorden gaven op de door mij gestelde strikvragen
waaruit bleek dat zij de spelregels volledig uit hun hoofd hadden geleerd dus: chapeau mannen
Iedereen had zijn/haar stuk hout, voorzien van een stukje schoenzool, ook wel bekend onder de naam keu uit de foedraal, van de bagagedrager of uit hun binnenzak gehaald en niets stond een prettige voortzetting van deze middag nog in de weg.
Er werd op 4 tafels tegelijk begonnen en je kon, buiten de geluiden die de ballen maakten indien ze elkaar op het prachtige groene (onlangs vernieuwde) laken tegenkwamen, een speld horen vallen.
Leden die de keel schraapten of andere storende geluiden maakten werden aangekeken met een blik van “moet dat nu want je ziet toch dat Gerrit dat storend vindt?” waarna de stilte weer een feit was.
Na elk behaalde punt, bestaande uit 2 caramboles de eerste via Geel en de 2de via Rood, konden sommige leden het niet laten de desbetreffende speler middels een schouderklopje of opgestoken duim kenbaar te maken dat hij/zij zeer onder de indruk was van de door hem vertoonde kunsten.
Soms stond een speler dusdanig lang na te denken, terwijl hij zeer geroutineerd zijn stukje schoenzool van wat blauw krijt aan het voorzien was, hoe hij de carambole zou gaan maken “trekken van rood”–“doorstoten met het risico van een klos” of “een dunne losse over 3 banden” dat er een gat in het krijtje zat voordat hij een besluit had genomen.
Hein had uiteraard, zoals we van hem gewend zijn, zijn zakken vol met krijtjes zodat hij daar waar nodig voor nieuwe krijtjes kon zorgen zodat de speler vooral niet uit zijn concentratie zou raken.
Er werden caramboles gemaakt die niet eens in het Guinness Book Of Records (3de editie) voorkomen maar daar zou Guido gelijk werk van gaan maken.

Na enkele uren noeste arbeid waren alle uitslagen, die gelijk door Harm werden ingevoerd in het hier speciaal voor ontwikkelde programma, bekend gemaakt zodat deze, na de prijsuitreiking uiteraard, aan de aanwezige pers bekend kon worden gemaakt.
De eerste prijs was dit keer niet alleen een door het bestuur verzorgde prijs maar tevens een, omdat het de eerste in de Velo sporthal gespeelde Tien Over Twee van KBO Wateringen was, een gouden (ja u leest het goed) beker.
Het heeft de wedstrijdleiding behoorlijk wat kopzorgen bezorgd om de behaalde resultaten dusdanig aan te passen dat onze Joep er niet weer met de 1ste prijs van door ging.
Na wat gemanipuleer met de resultaten ging Jan Schols (nieuw lid dus zoals gewoonlijk geven wij die een aanmoedingsprijs) er met een echt gouden (althans dat denkt hij) 1ste prijs vandoor maar mocht
Wim Duijvestein eerst uit de door het bestuur aangeleverde prijzen kiezen dus het Mona toetje ging mooi aan zijn neus voorbij.

Met tranen in zijn ogen bedankte Jan Schols mij voor de prijs en de beker waarna hij zich snikkend even omdraaide om dit hoogtepunt in zijn carrière te verwerken.
Ik vind het leuk om dit soort dingen voor de leden te regelen dus volgend jaar sluiten we het seizoen wederom af met (de tweede editie van) het Tien Over Twee toernooi
Groetjes
Harm

 

De Wisselbeker (Nieuwsbrief 06 – 2017)
De (fel begeerde) Wisselbeker
De emoties waren nog wat vers want zojuist had ik alle prijzen van het Tien Over Twee toernooi uitgereikt en net wilde ik beginnen met het bekend maken van de nieuwe moyennes en de winnaar van “de wisselbeker” toen Ineke Meijer vroeg of ze eventjes mocht “inbreken” hetgeen ik haar uiteraard niet ontzegde.
Ze begon met loftuitingen aan mijn adres hetgeen voelde als uren in een warm bad maar andere leden vertelden mij dat het slechts 3 minuten waren, waarbij ik als een kwajongen stond te blozen.
Ze vertelde mij dat het bestuur zo blij met mij was dat ik het allemaal zo goed regelde, het enthousiasme bij de leden enorm aanwakkerde, dat de leden zo blij met mij zijn, dat er zelfs bridgers en klaverjassers over na lopen te denken te stoppen met kaarten om maar lid te kunnen worden van Hein’s Biljartclubje enz. enz.
Een traantje wegpinkend absorbeerde ik deze stortvloed aan lof en afsluitend deelde ze mij mee dat ze van een niet bij naam te (mogen) noemen sponsor een boeketje had gekregen en dat wilde ze mij namens die grote onbekende sponsor overhandigen.
Het boeket was helaas dusdanig groot dat 4 leden met haar mee moesten lopen om het uit haar kofferbak te halen dus u begrijpt dat het bij mij niet meer bij een traantje wegpinken bleef.
Ik heb haar gevraagd tegen welk bedrag ze bereid was de naam van de sponsor bekend te maken, al was het maar “alleen aan mij”, maar ze was onvermurwbaar met als gevolg dat ik dagenlang slecht heb
geslapen omdat ik wilde weten wie die gulle gever is geweest maar ik ben bang dat het een goed (in de KBO kluis) bewaard geheim zal blijven, snik.

Ok verder met de wisselbeker:
Hij komt uit de “F”jes, is daarna jarenlang getraind door Chris Moers, Joep heeft hem tijdens uitwedstrijden gecoacht, Simon heeft hem naar de uitwedstrijden gereden en zijn van hickory wood gemaakte
Buffalo keu verzorgd en op een gegeven ogenblik zag ook Hein (nadat Jan hem daar op attent had gemaakt) in dat hij “het” aanstormende talent van Heins Biljartclubje was.
Hein heeft hem daarna avond aan avond (samen met Albertus) de kneepjes van het vak geleerd en dat heeft zijn vruchten afgeworpen want hij ging er deze keer met de fel begeerde wisselbeker vandoor.
Om het voor iedere speler mogelijk te maken dit fel begeerde object te kunnen winnen wordt hij jaarlijks uitgereikt aan de speler met de hoogste procentuele moyenne verbetering.
Met een moyenne verbetering waar Ceulemans slechts van kan dromen (dik 15%) gaat dit jaar de wisselbeker naar “the one and only” Piet Vijverberg (zie foto) en dus zijn wij uiteraard benieuwd wie er
volgend jaar zijn/haar naam op de wisselbeker mag toevoegen.
Toen ik weer een beetje mijzelf was geworden nam ik, met de inmiddels van mij bekende diepe buigingen, alle loftuitingen, complimenten en schouderklopjes in ontvangst en liet ik de mij aangeboden drankjes, voor het (volgens de leden althans) weer zo grandioos geregelde toernooi, goed smaken.
Het enige nadeel hiervan was dat ik al mijn zakgeld moest besteden aan het nemen van een taxi hetgeen te wijten was aan het te hoge promillage alcohol.
Groetjes
Harm

 

De 3de Mini Penthatlon (Nieuwsbrief 04 – 2017)
Lang gewacht en stil gezwegen was het dan op 11-04-2017 eindelijk zo ver dat de 3de Mini Penthatlon van start kon gaan en de leden kwamen dan ook met grote getale naar dit festijn. Enkele leden waren wat droef gestemd omdat opa Cox door niet nader te noemen omstandigheden niet aanwezig kon zijn maar na 2 BaCo’tjes en een goed gesprek met coach Hans van Gogh, die ondanks zijn in het gips zittende voet toch langskwam, dacht niemand daar meer aan. Sommige leden hadden wat moeite om op tijd te komen en de wedstrijdleiding gaat er dan ook van uit dat daar plausibele redenen voor aanwezig waren en is derhalve niet over gegaan tot het uitdelen van strafcorvee e.d. uiteraard niet eerder dan het desbetreffende lid beterschap had beloofd. Om vooral niet te laat ten tonele te verschijnen en alle vroegkomers voor te zijn is Harm i.o.m. Velo samen met de interieur verzorgers om 07:12 uur het pand binnengeslopen en heeft de laptop in stelling gebracht waarop het door Sandy Coast Productions ontwikkelde MPscore berekenings programma was geïnstalleerd. Wederom was Joep nummer 1, dat had waarschijnlijk iets te maken met door mij aan hem verstrekte IBAN nummer, maar omdat de wedstrijdleiding had besloten dat nummer 1 de 2de prijs kreeg en de minst goeiste scoorder, een zekere P. Fransen, met de eerste prijs ging strijken had Joep hier het nakijken. Nadat we Joep weer hadden gekalmeerd omdat hij de wisselbeker aan zijn neus voorbij zag gaan grensde de vreugde bij Hein bijna aan hysterie toen hij vernam dat hij de 3de prijs in ontvangst mocht nemen omdat hij als 4de was geëindigd. ~ 15 ~ Nummer 7, ook wel bekend als Harry van der Scheer, was de gelukkige om er met de 4de prijs van door te mogen gaan. Wederom bleek dat ondergetekende het stressbestendig en strak had georganiseerd want aan de staande ovatie die mij ten deel viel na de prijsuitreiking kwam volgens mij geen einde. Onder het luid scanderen Harrum, Harrum, Harrum ben ik, omdat het klappen maar door bleef gaan, na 3 kwartier toch maar stiekem naar huis gegaan in de hoop dat niemand het zou merken. met vriendelijke groet Harm

Relaas van de 2de Mini Pentathlon (Nieuwsbrief – 01 – 2017)
De dag 13 december 2016 zal bij sommige biljarters een zwarte dag in hun anders zo prettige leven zijn omdat zij de zo fel begeerde Mini Pentathlon wisselbeker niet hebben kunnen bemachtigen.
Maar er zijn er ook die maar geen genoeg konden krijgen van de studio sport uitzending die de winnaars met een persoonlijk interview vereerde gevolgd door de bijbehorende bos gladiolen.
Degenen waarvan de euforie bijna geen grenzen kende, de nummers 1, 2 en 3 wel te verstaan, bedolven ondergetekende onder loftuitingen voor de geweldige strakke organisatie, duidelijke regelgeving en eerlijke handhaving van de niet kinderachtige, bijna gelijk aan de landelijke, wedstrijdregels.
Uiteraard werden er door enkele vermogende spelers forse bedragen geboden om mij te doen besluiten de puntentelling dusdanig aan te passen dat zij er met de wisselbeker vandoor konden gaan maar ik ben sterk gebleven en niet bezweken, alhoewel de verleiding groot was.
Sommige spelers wilden graag weten hoe e.e.a. berekend werd en omdat de wedstrijdleiding geen geheimen voor haar trouwe schare kent leg ik dat bij deze uit zodat het voor eenieder volslagen duidelijk is. Onderdelen van de formule zijn: “moyenne” MO, “merk qeue” MQ, “pomerans dikte” PD, “aantal beurten” AB, “weegfactor” WF en, maar dat blijft onder ons, de “gunfactor” GF. Alleen de spelers die kans zien alle speelsoorten volledig te behalen komen in aanmerking voor 1 van de felbegeerde prijzen door hun MO te delen door hun AB zodat de formule er als volgt uitziet: (MO * PD) gedeeld door MQ De uitkomst verminderd met de wortel uit AB/GF * WF en die geeft vervolgens de behaalde wedstrijdpunten die tussen de 0,01 en de 0,20 liggen.
Het feit dat 1 clublid wat stilletjes was trok mijn aandacht en toen ik hem vaderlijk een arm om de schouder legde en hem vroeg: Wat is er aan de hand jongen?
Kwam het er schoorvoetend uit: Hij miste Ab want die had beloofd de vorig jaar door hem gewonnen wisselbeker te komen verdedigen. Ja maar jongen, probeerde ik hem te troosten, je weet toch dat hij dinsdags altijd boodschappen moet doen van Mimi dus het wordt hem onmogelijk gemaakt om hier dinsdagmiddag te komen.
Een traantje wegpinkend ging hij weer biljarten en blijkbaar deed dit gesprek hem goed want hij maakte gelijk de hoogste serie van die middag.
Ook met Guido had ik een soortgelijk gesprek want die had een tribune beloofd maar kwam zelf niet eens opdagen maar nadat hij de medische reden hiervan had verteld had de wedstrijdleiding hier volledig begrip voor.
Met Wim van Kester moeten wij binnenkort eens een hartig woordje spreken want die presteerde het om na 14:00 uur binnen te komen met de smoes dat hij, op 13 december nota bene, Sint Nicolaas op de trein naar Spanje moest zetten.
Dat wordt uiteraard nader onderzocht of dit excuus op waarheid berust alvorens wij hem voor een dopingcontrole naar het clubgebouw laten komen. Er werd mij, aan het einde van de middag, verzocht deze happening niet alleen met de Kerst maar nog 1 x per jaar te laten plaatsvinden en als ik het met mijn lieve vrouw en 5 kinderen rond kan breien, dat zal niet meevallen dat moge duidelijk zijn, is de kans aanwezig maar daarover later.
Al met al was het een zeer geslaagde middag en daar was het uiteraard om te doen en dan zijn de door het bestuur geleverde prijzen voor de nummers 1, 2 en 3 een welkome aanvulling.
Groet, Harm

Pentathlon (Nieuwbrief 09 – 2016)
Het getal 5, als inleiding voor de Mini Penthatlon
– In China geldt 5 als geluksgetal.
– Een tandwiel met module 5 heeft een diameter gelijk is aan 5 maal
het aantal tanden.
– Penta is het oud Griekse woord voor 5
– In het Cyrillisch alfabet heeft Е een numerieke waarde van 5.
– Vijf is een automorf en een fibonaccigetal.
– Vijf is een vierhoekig piramidegetal.
– Vijf is het atoomnummer van boor.

Dit is voor velen van u natuurlijk parate kennis maar het leek mij een goede opfrisser voor het verhaal over onze Mini Penthatlon.

Penthatlon of Pentathlon
Al jaren spelen wij tegen de kerst een Mini Pentathlon (daarover later) en onlangs werd ik aangesproken door onze historicus Ab aangezien hij van mening was dat ik het woord Penthathon verkeerd schreef.
Hij had uitgezocht dat er in de Griekse oudheid vier grote Panthelleense Spelen werden gehouden en die waren toegankelijk voor alle atleten (denk aan Albertus te N.), artiesten (mij schiet te binnen Joep te W.) en publiek uit alle delen van de Grieks sprekende
wereld.
U weet net zo goed als ik dat 5 in het Grieks Πεντε is dat je dan weer uitspreekt als Pénde.

En omdat een pentagram een gelijkmatige vijfpuntige ster is hebben de oude Grieken het door ons jaarlijks gehanteerde edele spel met de ballen de naam Pentathlon, dus Ab
heeft volkomen gelijk in deze.
Deze spelen werden ook wel de ‘Kransspelen’ genoemd, omdat de winnaars slechts een krans als prijs kregen maar daar zijn de biljarters van tegenwoordig natuurlijk niet meer mee tevreden te stellen dat mogen duidelijk zijn.
Er gaan nog geen astronomische geldbedragen als prijzen de ronde maar ik kijk er niet raar van op als dit in de toekomst, als deze spelers in de tussentijd niet weggekocht worden, toch minimaal wat km of benzine kosten middels een KBO declaratie formulier kunnen
indienen.
In de weken voordat “de Mini Pentathlon” weer plaats gaat vinden zijn er diverse leden die denken dat zij dusdanig gepresteerd hebben dat zijn dit jaar de befaamde wisselbeker van de Mini Pentathlon denken te kunnen winnen.
Stel dat je de wisselbeker voor de 3de keer wint (Ab en Hein zijn beide kanshebbers) dan heb je een vervoer probleem want die is zo groot en zo zwaar dat die niet met de fiets naar huis te vervoeren is.
Dus is het dan handig als je gehaald en gebracht wordt door een “biljartvriend” welke in het bezit is van een aanhanger, klein busje, auto met grote laadklep e.d. om dit logistieke probleem op voorhand voor jou te verhelpen.
Gezien de enorme interesse en de in grote getale opkomende toeschouwers wordt er dit jaar gedacht aan een Mini tribune maar daar zijn de heren Duijvesteijn en de Wit nog sponsoren voor aan het zoeken dus mocht u in uw schuurtje er toevallig 1 hebben staan dan
weet u waar u terecht kunt.
Zo nu is het wachten op de datum van “de Mini Pentathlon dag” zodat de aanplakbiljetten en spandoeken gemaakt kunnen worden.
Ik heb net even bij Hein geïnformeerd en er zijn nog een paar vrijkaartjes beschikbaar.
Groetjes
Harm

Scheer flikt het weer (Nieuwsbrief 08 – 2016)
Wat wij biljarters dan onder een goed biljart verstaan, is spoedig gezegd. Een tafel is naar ons idee dan pas goed, wanneer hij in alle opzichten correct loopt. Dat dit correcte lopen een uitvloeisel is van zuiver waterpas stellen, van een prima laken, het geregeld rein gehouden, van prima ballen, prima banden, etc., weten de kenners onder ons allang.
Er komt echter nog iets anders bij volgens onze Scheer en dat is n.l. de temperatuur van de pomerans en het laken maar ook het vochtigheidsgehalte uitgedrukt in Scheer per vierkante mm is van belang.
Zet een, in alle opzichten, prima biljart in een vochtige ruimte en binnen enkele uren na plaatsing is het volgens onze 1e klas spelers Simon of Wim onspeelbaar en dat komt alleen maar omdat ze dan geen series boven de 2 meer kunnen maken terwijl anders een serie van 3 of, maar dat was in 1996, een serie van 4 niet ondenkbaar is.
Je kunt er natuurlijk wel een partijtje op rollen, maar het loopt dan gewoon niet lekker.
Een nat laken en kleffe ballen lenen zich nu eenmaal meer voor het ter plekke verorberen van een beschuitstuiter met zalf dan voor hoogstaand, lees KBO/Scheer, niveau biljart.
De ballen kleven vast, en “Scheren” (Harrie’s vakterm) niet meer zoals de biljarter gewend is, er zit geen schot in.
Iedere stoot komt anders uit dan de bedoeling was en bij sommige stoten schieten de aanwezige leden toe om daar waar nodig het laken te verwarmen met hun adem.
Dat plaatselijke verwarmen heeft als gevolg dat de ballen in tomeloze vaart richting band rollen met in sommige gevallen een carambole en gejuich tot gevolg.
Laatst kwamen we iets later binnen dan onze “Scheer” en daar lag deze heer zo stil als een speer en zelfs zijn maag ging door zijn trage en zeer gecontroleerde ademhaling amper op en neer.
Zo stil als wij konden slopen wij dichterbij teneinde “De Scheer” even wakker te fluisteren maar Ben had even niet opgelet en was de vorige week door Harm, speciaal voor deze actie neergelegde kruidnoot, vergeten.
Toen zijn maat 46 de kruidnoot tussen zijn “Van Bommel” en de tegelvloer samenperste klapte deze als een voetzoeker uit elkaar met als gevolg dat Harrie uit zijn coma ontwaakte, rechtop ging staan en uit volle borst Oh oh Den Haag begon te zingen met als gevolg dat sommige koffiekopjes spontaan barsten gingen vertonen.
Na dit optreden “Scheerde” iedereen zich zo snel als mogelijk was weg onderwijl gezamenlijk, en volledig a capella, zingend Scheer oh Scheer je flikte het weer ging Joep weer verder met het poetsen van de ballen en maakte Harm maar een eind aan dit onsamenhangende verhaal met als titel “Scheer flikt het weer”
Harm

Boogschieten (Nieuwsbrief 06 – 2016)
Hein nam een slok van zijn koffie terwijl hij hoofdschuddend naar het biljart keek.
Daar was Piet bezig met iets, dat vaag in de verte, enige gelijkenis vertoonde met biljarten.
Als liefhebber van het spel, ergerde Hein zich aan het geweld en de snelheid waarmee hij de ballen over het groene laken joeg. Het was juist het subtiele getik en de sierlijke afslag van het effect op de band, ook wel bekend als de “Heinstijl” wat Hein zo boeiend vond aan de
biljartsport.
Dat was in mijn tijd wel anders mijmerde hij want “toen” was er altijd wel een frater of een geestelijke aanwezig, die je met aanwijzingen en goede raad jou iets probeerde bij te brengen, en wee je gebeente als je hun raadgevingen in de wind sloeg, dan kon je een knal voor je kop krijgen en werd je weer verbannen naar het ganzenbord of de pingpongtafel. Maar ja, fraters zijn spaarzaam tegenwoordig, geestelijke is een uitstervend beroep en patronaten is een begrip, dat men alleen nog maar in een woordenboek tegenkomt.
Hij verzonk in gepeins, duidelijk bezig met een grijs verleden.
Na enige tijd stond hij, ietwat stram, op van zijn stoel en liep richting toiletten. Op zijn weg daarheen passeerde hij het biljart en hij kon het niet nalaten Piet van enkele adviezen te voorzien, alvorens zijn weg te vervolgen naar het nuttige porselein.
Uiteraard waren het parels voor de zwijnen want zo goed als hij zou Piet nooit worden bedacht hij zich maar hij wilde hem toch helpen een van de betere spelers te worden en om nog meer plezier te hebben dan nu al het geval was door hem te voorzien van zijn goed bedoelde, bijna professionele, aanwijzingen.
Het duurde even alvorens Hein weer in zicht kwam en wederom hield hij stil bij het biljart, om zijn ongevraagde maar goedbedoelde aanwijzingen te spuien, en zijn verbazing kende bijna geen grenzen
toen hij constateerde dat Piet toch geluisterd had en de ballen dusdanig zacht raakte dat het voor het blote oog bijna niet was waar te nemen.
Helaas was zijn euforie van korte duur want bij het maken van de derde carambole ontstond toch het vermoeden dat de ballen bijna de lichtsnelheid haalden en hoofdschuddend liep hij weer richting zijn
stoel mompelend ´waarom niet dun over rood met links effect’.
Terwijl Wim, de tegenspeler van Piet, zich opmaakte om te trachten een carambole te maken, boog de man zich iets voorover om het benodigde effect te bestuderen maar omdat hij er niet echt uitkwam
keek hij Hein vragend aan en daar kwamen de verlossende woorden “Ietsjes hoger raken dan de diameter van de blauwe bal of trekken over rood”, was zijn advies.
Wim bedankte hem en ging voor de keuze ‘trekken over rood’ met als gevolg dat de rode bal het biljart in een sierlijke boog verliet om via het achterhoofd van Harry zijn weg te vervolgen tussen de benen
van Gijs door om tenslotte bij de klapdeuren tot stilstand te komen terwijl Harry nog over zijn hoofd stond te wrijven.
De klap waarmee de bal de tegelvloer raakte deed de andere spelers opkijken en met hun ogen de bal volgend schoot de meerderheid in de lach toen ze Harry over zijn achterhoofd zagen wrijven.
Gelukkig had de bal het hoofd van Harry geschampt want anders zou hij behoorlijke schade aan zijn bovenkamer hebben opgelopen en een bult ter grootte van een hockeybal op zijn hoofd hebben gehad maar dat
had dan wel de nodige drankjes opgeleverd van zijn “biljart maten” om van de schrik te bekomen.
Gaat het een beetje meneer Dröge vroeg Harm belangstellend waarop Harry gevat antwoordde “Gelukkig zijn we aan het biljarten en niet aan het boogschieten”.
Groetjes, Harm

Het KBO biljartclubje van Hein (Nieuwsbrief 4 – 2016)
Met zekere regelmaat probeer ik in het clubgebouw van de KBO in sporthal Velo met een stuk hout, voorzien van een stukje schoenzool, wat ballen op een tafel tegen elkaar aan te laten botsen.
Kenners noemen dit biljarten en hoewel ik die sport helemaal niet beheers doe ik altijd maar net alsof en ik moet zeggen dat me dat steeds beter afgaat. Het beste scoor ik nog door mijn stootbal zo hard te raken, dat ie net zo lang heen en weer tegen de stootranden stuit, dat er, statistisch gezien, grote kans is, dat ie de andere ballen wel móet raken.
Of ik krijt, langdurig peinzend, mijn pomerans (u weet wel dat stukje schoenzool) om de indruk te wekken na te denken over de te volgen strategie. ‘Snijen over rood’, stelt Hein (92) dan wel eens voor als het hem te lang gaat duren en als ik dan ook maar de indruk wek dat ik dat geen slecht idee vindt legt hij me geduldig uit hoe ik dat “snijden” moet uitvoeren om tot een carambole te komen.
Of Simon merkt medelevend op: “Het zou toch ook met doorschieten motte kunne, maar dat vereist wel dat je een vaste hand hebt”. Elke zucht naar vooruitgang en betere prestaties is ons niet vreemd maar wordt, gezien de leeftijd misschien, of omdat de gezelligheid voorop staat, wat naar achteren bijgesteld. Bijna iedereen op ons biljartclubje streeft slechts gezelligheid en wat humor na en uiteraard leven we allemaal intens mee met de pechvogel die het nèt niet lukt om bijv. die trekstoot te maken. Dan blijft de bal bijvoorbeeld op nog geen millimeter afstand voor de laatste bal liggen en dan put eenieder zich uitbundig uit in complimenten om de overige kwaliteiten van de stoot onder de aandacht te brengen.
Daar kon ‘nog geen vloeitje’ meer tussen, zegt (kenner) Ben bijvoorbeeld.
Waarna Frans zich ook niet onbetuigd laat en er even de opmerking “dat het nog geen Chinese buikhaar scheelde’ tegenaan gooit.
Graag mogen we anderen in de maling nemen want wat is er leuker dan anderen dan je zelf in de maling nemen, toch ?
Zo bleef Han afgelopen week precies op de plek staan, waar ik, toen ik aan de beurt was, zou moeten staan om enige kans te hebben op een carambole maken.
‘Er staat nergens in de spelregels, dat je opzij moet gaan voor iemand die aan de beurt is’, zei hij met een brede grijns op zijn gezicht terwijl hij zijn wel uit vijf delen bestaande biljartkeu uit elkaar schroefde.
Dan wordt er even later gelijk ‘wraak’ genomen door op ongeoorloofd gedrag te wijzen toen Joep het krijtje niet met de krijtzijde omhoog weglegde voordat hij ging stoten.
Er zijn dagen bij, dat we de sterren van de hemel spelen, series van vier, vijf , zes caramboles per beurt zijn dan geen uitzondering en de uitslovers (ook wel Piet genaamd) onder ons willen dat met regelmaat overtreffen door de 20 voorbij te gaan zonder er ook maar een seconde bij na te denken dat de tegenstander bijna in slaap sukkelt door het lange wachten.
Tijdens het maken van zo’n immense serie verschijnt er gaandeweg een glimlach op het doorgaans wat somber gestemde gezicht van Pietje hetgeen bij de wachtende tegenstander juist omgekeerd is.
Op zo’n moment dat, in mijn geval dan, ik mezelf overtref door een serie van 3, op hoogtijdagen 4 maak, kent mijn euforie geen grenzen en even denk ik dan “kan ik dan tòch”.‘
Het is een gezelschap spelletje hoor ”of “ ik wil graag voor het donker thuis zijn” grapt men dan gelijk.
Met een diepe buiging neem ik de complimenten lachend in ontvangst en loop, een stuk zelfverzekerder dan voorheen, om de biljarttafel heen teneinde op professionele wijze mijn positie te bepalen voor de volgende stoot.Soms gaat het gewoon een partij niet, geen stoot wil lukken, en dat ligt dan uiteraard niet aan ons maar dan zijn de “ballen te klein” of “er zit een vlieg op de bal” of, en dat gebeurd zelden, heeft onze trouwe ballenpoetser Joep zijn werk niet goed gedaan.
Laatst miste Henk een makkelijke stoot en om de aandacht van deze blunder af te leiden vroeg hij Wim “Is het jou wel eens opgevallen, dat er nooit een vlieg op de witte maar altijd op de rode bal zit?’
Zo dit is wel weer genoeg gezwets over een zeer gezellig KBO Biljartclubje
Groetjes
Harm

De 1ste Mini Pentathlon (Nieuwsbrief 1 – 2016)
Dinsdagmiddag 15 december was dan eindelijk het moment gekomen waarop alle biljarters al maandenlang reikhalzend naar hadden uitgekeken namelijk “De Mini Penthatlon”. 18 biljarters waren present, sommigen zelfs voorzien van 2 queues.
Na veelvuldig mentaal op mij inpratend, verzoekjes via de e-mail, berichten op Facebook en als klap op de vuurpijl hem gewoon aanwijzen als organisator,ben ik dan uiteindelijk bezweken.
Uiteindelijk stond het hebben van een leuke middag voorop en als ik op die manier vele biljarters van de straat kan houden door het organiseren van een Mini Penthatlon dan scheelt dat weer een hoop kattenkwaad.
Vanaf 13:30 uur mochten de heren beginnen en uiteraard waren er af en toe discussies over het wel of niet dik genoeg geraakt hebben, had hij nu wel of niet het aantal van te voren aangekondigde banden of ketste de speler te vaak door te weinig krijten. Kortom als broeders ging men de strijd met elkaar aan en om 16:02 uur besloot Hein dat het voor de nog overgebleven spelers de laatste ronde was.
Je houdt natuurlijk altijd van die beroepsspelers zoals een Wim Duijvestijn die in no time gereed waren met het spelletje zonder rekening te houden met het feit of de andere biljarters hier niet een beetje emotioneel van werden.

Na thuis alle uitslagen bij elkaar te hebben geharkt, de beurten, onderlinge resultaten, wedstrijdpunten via de stelling van Pythagoras, u weet wel E= Mc2, via de onvermijdelijke intermediate compensatie berekend te hebben, zijn er toch 3 spelers die er met kop en schouder bovenuit staken en dat zijn:
Hein Straathof met 156,33 punten
Joep van den Akker met 153,62 punten
Ab Cox met 152,35 punten

Ondergetekende bracht het ondanks zijn kwaliteiten niet verder dan een 9de plaats.
Uit betrouwbare bron heb ik begrepen dat men het zo leuk vond dat dit best wel eens een jaarlijkse Wateringse happening zou kunnen gaan worden.
gr
Harm

[ In totaal 413 maal bekeken, vandaag 1 maal ]

Harm Caspers

Op 1 staat met stip: Leonie en daarnaast vind ik ook nog leuk: bridgen, biljarten, tafeltennis, klaverjassen, programmeren in Excel/VBA, het bijwerken van mijn eigen website. Dus vervelen doe ik mij beslist niet.

Dit vind je misschien ook leuk...