Mag ik me voorstellen…

Wil je je voorstellen?

Ik ben gevraagd om de website van KBO Wateringen bij te werken en te onderhouden.
De volgende vraag was of ik me voor wil stellen zodat de KBO leden weten wie er achter de knoppen zit.
Ik ben El van der Valk en ben geboren als jongste telg in een nest van 11 kinderen, bij van Lier de kruidenier van de Rusthoek in Wateringen, hierover later meer.

Ik ben getrouwd met Andre van der Valk, we hadden een tuinbouwbedrijf aan de Zwet in Kwintsheul. Mijn man is in 2011 gestorven en ik ben 7 jaar nadien verhuisd naar Naaldwijk waar ik meer onder de mensen woon.
Nadat ons bedrijf verkocht is (2007) kreeg ik meer tijd voor m’n hobby’s waaronder de computer. Ik heb een cursus websites maken gevolgd en heb de rest van mijn kennis (zover ik deze heb) in de praktijk geleerd. Ik zet mijn kennis nu in voor vrijwilligerswerk, ik werk aan- of ben een vraagbaak- voor 7 websites. Aan de ene website werk ik wekelijk,  andere websites vragen minder onderhoud.

Zoals gezegd ben ik een van de 8 dochter (en 3 zoons) van kruidenier van Lier.
De winkel (1930  tot 1971) was een onderdeel van ons huis, een kelder die mijn ouders destijds aan het huis hebben laten bouwen. In deze kelder konden zij de boter, kaas, spek en ham koel op slaan. Mijn vader is jaren met z’n waren in een grote mand op een JLO motor z’n klanten langs gegaan.
In de oorlog werden er bonnen uitgedeeld waarmee er eten ‘gekocht’ kon worden. Omdat de mensen de bonnen aan huis in kwamen wisselen is vanaf die tijd de kelder een winkel geworden.

Mijn vader en later ook (alle) kinderen gingen het pad op om boodschappen in een boekje te schrijven. Thuis werden de boodschappen door de jongere kinderen klaar gezet en rond gebracht in tassen aan de fiets, een brommer en bakfietsen (zie foto).
De klanten kwamen vergeten boodschappen halen in onze winkel, de kelder waar ze via de voordeur, onze gang  en een trapje af konden komen.
In en rond het huis (waar 13 personen woonden) stond de voorraad, in de schuur, in het kippenhok, onder het afdak, onder de bedden en in de kasten, alles kon en alles was gewoon!
Ik kan me voorstellen dat er onder jullie zijn die via onze gang het trapje af liepen om wat boodschapjes te halen.

Tot slot: Ook al was het niet altijd feest in ons ‘nest’ kijk ik er met plezier en een warm hart op terug.

Streekhistorie: Ik zocht een kruidenierswinkel en vond een bejaardentehuis